วันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

Parents are the best teachers.

Parents are the best teachers.
(พ่อแม่คือครูที่ดีที่สุด)






                Throughout my lift, I have been lucky to have a very good relationship with my parents. They have supported me, given me necessary criticism, and taught me get deal about how to life my life. Parents can be very important teachers in our life. However, they are not always the best teachers.
               Parents may be too close to their children emotionally, Sometimes they can only see their children through the eyes of a protector. For example, they may limit a child’s freedom in the name of safety.  A teacher might see a trip  to a big city  as a valuable new experience. However, it might seem too dangerous to a parent.
               Another problem is that parents may expect their children’s interest to be their own. They can’t seem to separate from their children in the mind. If they love science, they may try to force their child to love science too, But  what if their child ‘s true love is art, or writing, or car repair?
               Parents are usually eager to pass on their values to their children. But should children always believe what their parents do? Maybe different generations need different of thinking. When children are young, they believe that their parents are always right. But when they get order, they realize that there are other views. Sometimes parents, especially older ones, can’t keep up with rapid social or technological changes.  A student who has friends of all different races and backgrounds at school may find that his parents have narrower views. A student who loves computers may find that his parents don’t really understand or value the digital revolution. Sometimes kids have to find their own ways to what they believe in.      
               The most important to realize is that we all have many teachers in our lives. Our parents teach us, and our peers teach us Books and newspapers and television also teach us. All of them are valuable.

               ตลอดชีวิตของฉัน  ฉันโชคดีมาตลอดที่มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับพ่อแม่ของฉัน พวกเขาส่งเสริมฉัน ให้คำวิจารณ์ที่จำเป็นแก่ฉันและสอนฉันมากมายเกี่ยวกับวิธีที่จะดำรงชีวิต พ่อแม่สามารถเป็นครูที่สำคัญมากในชีวิต อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็อาจไม่ใช่ครูที่ดีที่สุดเสมอไป
               พ่อแม่อาจจะใกล้ชิดกับลูกๆ ในแง่ของอารมณ์เกินไปจนบางครั้งพวกเขาอาจมองลูกด้วยสายตาของผู้ที่คอยปกป้องเท่านั้น ตัวอย่างเช่น พวกเขาอาจจะจำกัดเสรีภาพของลูกๆ เพื่อความปลอดภัย ครูอาจจะมองการเดินทางไปในเมืองใหญ่ว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ อย่างไรก็ดี มันอาจจะดูเหมือนว่าอันตรายเกินไปในสำหรับพ่อแม่
               อีกปัญหาหนึ่งก็คือ พ่อแม่อาจจะคาดหวังความสนใจของลูกให้เป็นเหมือนตัวเขาเอง พวกเขาดูเหมือนว่าจะไม่สามารถแยกออกจากเด็กๆ ได้ในแง่ของจิตใจ ถ้าเขารักวิทยาศาสตร์ พวกเขาก็อาจจะพยายามบังคับให้ลูกรักวิทยาศาสตร์ด้วยเช่นกัน แต่อะไรจะเกิดขึ้น หากความสนในที่แท้จริงของเด็กๆ คือศิลปะ หรือการเขียน หรือการซ่อมรถ
               พ่อแม่มักจะชอบเอาค่านิยมใส่ลงไปในตัวลูก แต่เด็กๆ ควรจะเชื่อในสิ่งที่พ่อแม่หมั่นทำให้หรือไม่ อาจจะเป็นไปได้ที่ว่า คนในแต่ละรุ่นที่แตกต่างจำเป็นต้องมีวิธีคิดที่แตกต่างกันด้วย เมื่อเด็กยังหนุ่มยังสาวพวกเขาเชื่อว่าพ่อแม่เป็นฝ่ายถูกเสมอ แต่เมื่อเขาโตขึ้น เขาตระหนักรู้ว่ามีมุมมองอื่นๆ อีก บางครั้ง พ่อแม่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พ่อแม่ที่มีอายุมาก ไม่สามารถตามทันการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเทคโนโลยีที่รวดเร็วได้ นักเรียนที่มีเพื่อนต่างชาติและพื้นเพที่โรงเรียนอาจพบว่า นักเรียนที่รักคอมพิวเตอร์กอาจจะพบว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจ หรือให้คุณค่ากับการวิวัฒนาการทางระบบตัวเลขอย่างจริงๆ บางครั้งเด็กก็ต้องหาทางที่จะทำในสิ่งที่เขาเชื่อด้วยตัวเอง
              สิ่งที่สำคัญที่สุดต้องตระหนักไว้ก็คือ เราทั้งหมดมีครูหลายคนในชีวิตของเรา พ่อแม่สอนเรา และเพื่อนในกลุ่มสอนเรา หนังสือ หนังสือพิมพ์และทีวีก็สอนเราเช่นกัน พวกเขาทั้งหมดมีค่า
-------------------------------------------------------------------------
วันหลังจะหาเรียงความภาษาอังกฤษในหัวข้อต่างๆ มาลงให้เพิ่มเติมครับ
ขอบคุณรูปจากอินเทอร์เน็ต
Posted in: Essay, บทความภาษาอังกฤษ, เรียงความภาษาอังกฤษ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น