ไม่นานมานี้ เราซื้อรองเท้าบูทคู่ใหม่ให้ลูกชายวัยสองขวบ เขาดีใจมากและใส่ไม่ยอมถอดจนกระทั่งถึงเวลาเข้านอน แต่วันถัดมาเขากลับลืมรองเท้าบูทคู่นี้เสียสนิท และกลับไปใส่รองเท้าผ้าใบคู่เดิม สามีฉันพูดว่า “อยากให้ลูกรู้จริงๆ ว่าข้าวของราคาแพงแค่ไหน”
รองเท้าราคาแพงก็จริง แต่เด็กน้อยไม่รู้จักชั่วโมงการทำงาน เงินเดือนและภาษี เด็กกางแขนรับของขวัญด้วยความยินดี แต่เราไม่อาจคาดหวังให้เขาเข้าใจได้ว่า พ่อแม่ต้องเสียสละมากเพียงใด จึงจะซื้อของใหม่ๆ ให้พวกเขาได้
บางครั้งฉันก็ทำเหมือนเด็ก ที่กางแขนรับของประทานมากมายจากพระเมตตาของพระเจ้า แล้วฉันรู้สึกขอบพระคุณหรือไม่ ฉันเคยคิดถึงราคาที่พระองค์จ่ายไป เพื่อให้ฉันมีชีวิตครบบริบูรณ์หรือเปล่า
ราคานั้นสูงมาก สูงกว่า “สิ่งที่เสื่อมสลายได้ เช่นเงินและทอง” ตามที่เราอ่านใน 1 เปโตร มูลค่าที่ต้องจ่ายคือ “พระโลหิตประเสริฐของพระคริสต์ดังเลือดลูกแกะที่ปราศจากตำหนิหรือจุดด่าง” (1 เปโตร1:18-19) พระเยซูประทานชีวิตของพระองค์ซึ่งเป็นการจ่ายราคาที่แพงลิ่ว เพื่อให้เราเข้าสู่ครอบครัวของพระองค์ และพระเจ้าทรงชุบพระองค์ให้เป็นขึ้นจากความตาย (1 เปโตร 1:21)
เมื่อเราเข้าใจมูลค่าของความรอด เราก็จะเรียนรู้การขอบพระคุณที่แท้จริง